Allama Iqbal Ki ภาษาอูรดู Shayari

Allama Iqbal Ki ภาษาอูรดู Shayari

แอพ Allama Iqbal Shayari มี Allama Iqbal Shayari ในภาษาอูรดู มีมากกว่าร้อย Shayari หรือบทกวีของ Allama Iqbal
Allama Iqbal เป็นนักปรัชญา กวี และนักการเมืองในบริติชอินเดีย
แอพ Allama Iqbal Shayari มีคอลเลกชันที่ดีของ Allama Iqbal Shayari ในภาษาอูรดูพร้อมภาพที่ออกแบบมาอย่างสวยงามซึ่งคุณสามารถแชร์บน Facebook, Twitter, WhatsApp และแพลตฟอร์มโซเชียลมีเดียอื่น ๆ

Sir Allama Muhammad Iqbal (อูรดู: محمد اِقبال‎; 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2420 – 21 เมษายน พ.ศ. 2481) หรือที่รู้จักในชื่อ Allama Iqbal เป็นกวี ปราชญ์ นักทฤษฎี และทนายความในบริติชอินเดีย เขาได้รับฉายาว่า \"บิดาฝ่ายวิญญาณแห่งปากีสถาน\" เนื่องด้วยคุณูปการต่อประเทศชาติ บทกวีของอิกบาล การสนับสนุนทางการเมือง และการวิจัยทางวิชาการและวิชาการมีความโดดเด่น เขาเป็นแรงบันดาลใจให้ขบวนการปากีสถานในอังกฤษอินเดียและถือเป็นบุคคลที่มีชื่อเสียงของวรรณคดีภาษาอูรดูแม้ว่าเขาจะเขียนทั้งในภาษาอูรดูและเปอร์เซีย

ในเอเชียใต้และโลกที่พูดภาษาอูรดูส่วนใหญ่ อิกบาลได้รับการยกย่องว่าเป็นเชออี-มัชริก (ภาษาอูรดู: شاعر مشرق‎, \"กวีแห่งตะวันออก\") เขายังถูกเรียกว่า Mufakkir-e-Pakistan (ภาษาอูรดู: مفکر پاکستا�
‎, \"นักคิดแห่งปากีสถาน\"), Musawwir-e-Pakistan (ภาษาอูรดู: مصور پاکستا�
‎, \"จิตรกรแห่ง ปากีสถาน\") และ Hakeem-ul-Ummat (ภาษาอูรดู: حکیم الامت‎, \"The Sage of the Ummah\") รัฐบาลปากีสถานตั้งชื่อให้เขาเป็น \"กวีแห่งชาติปากีสถาน\" อย่างเป็นทางการ วันเกิด Yōm-e Welādat-e Muḥammad Iqbāl (ภาษาอูรดู: یوم ولادت محمد اقبال‎) หรือวันอิกบัล เป็นวันหยุดนักขัตฤกษ์ในปากีสถาน

Iqbal's Bang-e-Dara (The Call of the Marching Bell) คอลเลกชั่นบทกวีภาษาอูรดูชุดแรกของเขา จัดพิมพ์ในปี 1924 บทนี้เขียนขึ้นในช่วงชีวิตของเขาที่แตกต่างกันสามช่วง บทกวีที่เขาเขียนจนถึงปี 1905 ซึ่งเป็นปีที่เขาเดินทางไปอังกฤษ สะท้อนถึงความรักชาติและจินตภาพแห่งธรรมชาติ รวมทั้ง \"Tarana-e-Hind\" (\"The Song of India\") และ \"Tarana- e-Milli\" (\"เพลงของชุมชน\"). บทกวีชุดที่สองมีอายุระหว่างปี ค.ศ. 1905-1908 เมื่ออิกบาลศึกษาในยุโรปและศึกษาธรรมชาติของสังคมยุโรป ซึ่งเขาเน้นย้ำว่าได้สูญเสียคุณค่าทางจิตวิญญาณและศาสนา สิ่งนี้เป็นแรงบันดาลใจให้อิกบาลเขียนบทกวีเกี่ยวกับมรดกทางประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของศาสนาอิสลามและชุมชนมุสลิมด้วยมุมมองระดับโลก อิกบาลขอเรียกร้องให้ชุมชนมุสลิมทั้งหมด ซึ่งเรียกกันว่า อุมมะห์ (อุมมัต) ให้นิยามการดำรงอยู่ส่วนบุคคล ทางสังคม และการเมืองตามค่านิยมและคำสอนของศาสนาอิสลาม
งานของ Iqbal' เป็นภาษาเปอร์เซียสำหรับอาชีพส่วนใหญ่ของเขา แต่หลังจากปี 1930 งานของเขาส่วนใหญ่เป็นภาษาอูรดู ผลงานของเขาในช่วงนี้มักมุ่งเป้าไปที่มวลชนชาวมุสลิมในอินเดียโดยเฉพาะ โดยเน้นที่ศาสนาอิสลามและการปลุกจิตวิญญาณและการเมืองของชาวมุสลิมให้เข้มแข็งยิ่งขึ้น ตีพิมพ์ในปี 1935 Bal-e-Jibril (ปีกของกาเบรียล) ได้รับการยกย่องจากนักวิจารณ์หลายคนว่าเป็นกวีนิพนธ์ภาษาอูรดูที่ดีที่สุดของเขา และได้รับแรงบันดาลใจจากการมาเยือนสเปนของเขา ที่ซึ่งเขาได้เยี่ยมชมอนุสาวรีย์และมรดกของอาณาจักรแห่งทุ่ง ประกอบด้วย ghazals บทกวี quatrains และ epigrams และมีความหลงใหลในศาสนาอย่างมาก

\"Musafir\" เป็นเรื่องราวของการเดินทางครั้งหนึ่งของ Iqbal' ไปยังอัฟกานิสถาน ซึ่งชาว Pashtun ได้รับคำแนะนำให้เรียนรู้ \"ความลับของศาสนาอิสลาม\" และ \"สร้างตนเอง\" ภายในตนเอง .[9] งานสุดท้ายของ Iqbal คือ Armughan-e-Hijaz (The Gift of Hijaz) ซึ่งตีพิมพ์เสียชีวิตในปี 1938 ส่วนแรกประกอบด้วย quatrains ในภาษาเปอร์เซีย และส่วนที่สองมีบทกวีและ epigrams บางบทในภาษาอูรดู quatrains เปอร์เซียถ่ายทอดความประทับใจที่กวีกำลังเดินทางผ่านฮิญาซในจินตนาการของเขา ความลึกซึ้งของความคิดและความเข้มข้นของความหลงใหลเป็นลักษณะเด่นของบทกวีสั้น ๆ เหล่านี้


เรามีคุณลักษณะฝังตัว:
- Shaaer-e-Mashriq(Allama Iqbal)
- Urdu Shayari Allama Iqbal
- Zarb e Kaleem โดย Allama Iqbal
- IQBAL ENCYCLOPEDIAQ - ALL BOOKS [
] - kulliyat e iqbal ภาษาอูรดูหนังสือ
- Iqbal's Reflections
- Bang e Dara - Shikwa Jawab e Shikwa - Kulliyat e Iqbal