เรียนภาษาสันสกฤต

เรียนภาษาสันสกฤต

สันสกฤตเป็นภาษาโบราณและคลาสสิกของอินเดียซึ่งมีการรวบรวมหนังสือเล่มแรกของโลกฤคเวท พระเวทนั้นลงวันที่โดยนักวิชาการหลายคนตั้งแต่ 6500 ปีก่อนคริสตกาล ถึง 1500 ปีก่อนคริสตกาล ภาษาสันสกฤตต้องพัฒนาไปสู่ความสามารถในการแสดงออกก่อนหน้านั้น สันนิษฐานว่าภาษาที่ใช้ในพระเวทเป็นที่แพร่หลายในรูปแบบของภาษาถิ่นต่างๆ มีความแตกต่างจากภาษาสันสกฤตในปัจจุบันในระดับหนึ่ง เรียกว่าเป็นเวทสันสกฤต พระเวทแต่ละเล่มมีหนังสือไวยากรณ์ที่เรียกว่า Pratishakhya ปรติศาคยาอธิบายรูปแบบของคำและประเด็นทางไวยากรณ์อื่นๆ ต่อมาโรงเรียนไวยากรณ์หลายแห่งจึงพัฒนาขึ้น ในช่วงเวลานี้มีวรรณคดีมากมาย ได้แก่ พระเวท พรหมนา-กรานทัส อรัญกะ อุปนิษัท และพระเวท ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็นวรรณกรรมเวทที่เขียนในภาษาสันสกฤตเวท



Panini (500 ปีก่อนคริสตกาล) เป็นสถานที่สำคัญในการพัฒนาภาษาสันสกฤต เขาเขียนหนังสือหลักเกี่ยวกับไวยากรณ์ที่ชื่อ Ashtadhyayi ซึ่งใช้เป็นเครื่องเตือนใจในสมัยต่อมา ซึ่งใช้เวลาราวๆ สิบโรงเรียนมัธยมประมาณสิบแห่งที่แพร่หลายในช่วงเวลานั้น วรรณคดีสันสกฤตและภาษาสันสกฤตที่ใช้พูดต่างก็เป็นไปตามระบบภาษาของปานินี ทุกวันนี้ ความถูกต้องของภาษาสันสกฤตได้รับการทดสอบตามหลักมาตรฐานของอัษฎาธยายีของปานินี



สันสกฤตกล่าวกันว่าอยู่ในตระกูลภาษาอินโด – อารยัน หรืออินโดเจอร์มานิกส์ ซึ่งรวมถึงภาษากรีก ละติน และภาษาอื่นๆ ที่คล้ายคลึงกัน วิลเลียม โจนส์ ซึ่งคุ้นเคยกับภาษากรีกและละตินอยู่แล้ว เมื่อได้สัมผัสกับภาษาสันสกฤต สังเกตว่าภาษาสันสกฤตมีความสมบูรณ์มากกว่าภาษากรีก อุดมสมบูรณ์กว่าภาษาละติน และมีความประณีตมากกว่าทั้งสองอย่าง เขาว่า “สันสกฤตเป็นภาษาที่วิเศษ” เป็นที่น่าสังเกตว่าแม้จะเก่าแก่และคลาสสิก แต่สันสกฤตยังคงใช้เป็นสื่อกลางในการแสดงออกโดยนักวิชาการทั่วอินเดียและที่ใดที่หนึ่งในโลกเช่น อเมริกา และเยอรมนี สันสกฤตรวมอยู่ในรายการภาษาอินเดียสมัยใหม่ในตารางที่แปดของรัฐธรรมนูญของอินเดีย